عشق

نمیدانم چرااین روزگاربرای من این قدرسخته

خداوندا دوست دارم شادباشم ولی نمی توانم آخه چرافقط مــن

تنهابهانه زندگی کردنم امیدم این است که بتوانم روزی تـــورا

خوشبخت ببینم عزیزم ای کاش می توانستم فرش راهت باشــم

نازنینم دختری هستم عاشق وعاشقانه زندگی میکنم ازچشمــــم

بیشتردوستت دارم یادگارم باورم نمی شدکه روزی دستانــــــم

رادردستانت قراردهم.

چون وقتی تو شبای ابری، تاریکی و ظلمت همه جا را فرا گرفته وقتی ستاره ای در آسمان ظهور می کند من چشم به آسمان دوخته ام که شاید تو هم درآن لحظه چنین کنی و این پلی باشد بین من وتو... .